Kırım Kongo kanamalı ateşi virüsü (CCHFV), Bunyaviridae ailesinden Nairovirus soyuna ait bir virüstür. CCHFV serogrubuna aittir. Virüs genomu 100 nm genişliğinde zarflıdır ve üç parçalı RNA içerir. İnsanlar için yüksek derecede patojenite göstermesi ve tedavisinin olmaması nedeniyle CCHFV, BSL4 ( Biyogüvenlik düzeyi 4) olarak ele alınmaktadır [1].
Kırım Kongo kanamalı ateşi hastalığı %10-60 arasında ölüm oranına sahip bir hastalık olup; Afrika, Avrupa ve Asya’da pek çok ülkede endemiktir ve 2001 yılında Kosova, Arnavutluk, İran, Pakistan ve Güney Afrika gibi ülkelerde de sporadik olgular ve epidemiler görülmüştür [2].Türkiye’de 2002-2008 yılları arasında %5 mortalite oranıyla hastalık rapor edilmiştir [3].
Virüsün bulaşması Hyalomma keneleri aracılığıyla, cilt temasıyla, enfekte olmuş hayvanın kontamine kan serum ya da vücut sıvılarının vücuda girmesiyle ya da hastane enfeksiyonlarıyla meydana gelmektedir. Sağlık çalışanları, hasta yakınları, hayvanla temas halindeki çalışanlar ve bu keneler tarafından ısırılan insanlar ve özellikle bu keneyi ısırıldıkları yerden çıkarmaya çalışanlar yüksek risk altındadır. Enfekte hayvanları yiyen ya da kenelerin konakçı hayvanları da virüsü taşıyabilirler. Kene ısırması durumunda keneyi bulunduğu yerden sağlık çalışanı olmadan çıkarmak enfeksiyonla sonuçlanır [3]. Aynı zamanda hastalığın ileri seviyelerinde insandan insana geçiş de rapor edilmiştir [4].
