Etkenler
Ureaplazma, Mycoplasmataceae ailesine ait olup üreyi, üreaz enzimi ile hidrolize edebilmesi ile Mycoplasma’dan ayrılır. 300 nm büyüklüğünde, hücre duvarı/çeperi içermeyen, hareketsiz, gram negatif, fakültatif anaerobik bakterilerdir. [1]
Ureaplazma
Epidemiyoloji
Ureaplazmanın 14 serovarı olup, fenotipik ve genotipik karakteristiklerine göre 2 biovara (U. urealyticum ve U. parvum) ayrılır (biovar 1 ve biovar 2). İnsanlarda, baskın olarak solunum ve ürogenital floraya yerleşmektedir. Seksüel olarak aktif olan insanların %70’inde bulunup çoğu zaman enfekte ettiği insanda asemptomatik olarak seyretmekte olmasına rağmen aynı zamanda nongonococcal üretrit (NGU) gibi intrauterin enfeksiyonlar ve sonrasında; erken doğum, düşük veya neonatal enfeksiyonlara (kronik akciğer hastalığı vb.) sebep olur. [2]
Bulaşma Yolları
Ureaplazma en çok direkt temas ile bulaşmaktadır. Cinsel temas ( genital-genital ya da oral-genital) temas bulaşmada en sık karşılaşılan yoldur. Ayrıca hamilelik ve doğum sırasında anneden bebeğe geçebilir. Çok nadiren de olsa cinsel ilişki dışında etkilenmiş materyal ile direkt temas sonucu bulaşabilir. [3]
Tanı
Geleneksel ‘seçici kültür yöntemi’ ile tespiti ‘altın standart’ olarak kabul edilmesine rağmen çok zaman alan, zahmetli ve hassas olmayan bir yöntemdir. Ureaplazma enfeksiyonlarının Real-Time PCR metodu ile tespiti; basit, hızlı, güvenilir, hasas bir yöntem olup aynı zamanda bakteriyel yükün kantifikasyonuna imkan sağlamaktadır. [4]
Kaynaklar
1) Xuan Caoa, Yefu Wang, Xingwen Hub, Hong Qingc, Hanhua Wang, Real-time TaqMan polymerase chain reaction assays for quantitative detection and differentiation of Ureaplasma urealyticum and Ureaplasma parvum, Diagnostic Microbiology and Infectious Disease 57 (2007) 373–378
2) Jongyoun Yi, Bo Hyun Yoonb, Eui-Chong Kim, Detection and biovar discrimination of Ureaplasma urealyticum by real-time PCR, Molecular and Cellular Probes 19 (2005) 255–260
3) Stavroula Baka, Evangelia Kouskouni, Stavroula Antonopoulou, Dimos Sioutis, Prevalence of Ureaplasma urealyticum and Mycoplasma hominis in Women With Chronic Urinary Symptoms, UROLOGY 74 (1), 2009
4) K. Mallard, K. Schopfer, T. Bodmer, Development of real-time PCR for the differential detection and quantification of Ureaplasma urealyticum and Ureaplasma parvum, Journal of Microbiological Methods 60 (2005) 13– 19
